Interpretacje oznaczone słowem kluczowym: zasada prawdy obiektywnej
Organy podatkowe nie mogły (...) na podstawie art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej rozstrzygać w decyzji określającej w sposób prawidłowy wysokość zobowiązania podatkowego za listopad 2000 r. o wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za inny okres rozliczeniowy aniżeli objęty kontrolą, a następnie postępowaniem podatkowym oraz kontrolą urzędu, nawet kierując się zasadą prawdy materialnej.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28.07.2003 r., sygn. akt I SA/Ka 1638-1689/02, Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach uchylił decyzję Izby Skarbowej ustalającą dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług Jackowi F., Januszowi K. i Zbigniewowi K., wspólnikom spółki jawnej "H." z siedzibą w Rudzie Śląskiej oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w Rudzie Śląskie ...
Nie było potrzeby uzupełniania materiału dowodowego o dodatkowe wyjaśnienia, czy dokumentację skarżącej (art. 187 § 1 O.p.), a ustalenia faktyczne podjęte na podstawie akt sprawy zostały przez organy podatkowe dokonane bez przekroczenia uprawnienia wskazanego w art. 191 O.p. Stąd też uznać należy, iż w stanie faktycznym niniejszej sprawy Sąd l instancji nie miał podstaw do zastosowania art. 145 § 1 pkt 1 lit. "c" u.p.p.s.a., naruszając tym samym ww. przepisy.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2005 r., sygn. akt l SAJSz 551/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 14 czerwca 2004 r. dotyczącą określonego Stanisławie B podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wyjaśnił, że w wyniku kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczenia małżonków wykazanego ...
1. Organy podatkowe nie rozpatrzyły w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, a dokonana ocena przekraczała granice zakreślone (art. 191 Ordynacji podatkowej), co Sąd winien ocenić w świetle przesłanki uchylenia decyzji wskazanej w art. 145 § 1 pkt 1 lit. c/ Prawa o postępowaniu ..., a czego nie zrobił. 2. Ani organy podatkowe, ani WSA nie wykazały iżby oceniana przez nie umowa była w swej istocie umową kupna (sprzedaży) środków trwałych o określonej wartości, a nie umową użytkowania przedsiębiorstwa, tak jak ją określiły strony za oznaczonym czynszem miesięcznym czym naruszyły art. 187 §1 Op.
Wyrokiem z 2 marca 2005 r. sygn. akt l SA/Sz 419/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Przedsiębiorstwa Produkcyjno- Handlowego A Spółki z o.o. w S na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z 30 marca 2004 r. Nr PB. 1.27-4218/823-76/2003 w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r.
Z uzasadnienia wyroku wynikało, że powodem wydania zaskarżonej decyzji by ...
1. W myśl art. 122 Ordynacji podatkowej nie można wymagać od organów podatkowych podjęcia w toku postępowania działań, które z obiektywnego punktu widzenia są niewykonalne. W taki sposób zakwalifikować należy zadanie w postaci ustalenia, czy wystawca faktur uwzględnił podatek wynikający z tych faktur w deklaracjach na podatek od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe w sytuacji, gdy dysponuje on jedynie tymi deklaracjami i kopiami części z tych faktur, z których pewien odsetek został z pewnością sfałszowany, nie odzwierciedlając ani realnie dokonanej czynności, ani faktycznie uiszczonego podatku, wykazanego w treści faktury. 2. Podatnik nie może czuć się zwolniony od współdziałania z organem podatkowym w realizacji rozpatrywanego obowiązku, zwłaszcza jeśli nieudowodnienie określonych okoliczności faktycznych może prowadzić do rezultatów dla niego niekorzystnych. Dotyczy to w szczególności sytuacji, w której pragnie on skorzystać z możliwości obniżenia należnego podatku od towarów i usług o podatek naliczony.
Wyrokiem z dnia 27 grudnia 2005 r., sygn. I SA/Bk 320/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 29 kwietnia 2004 r., nr IS.ZPP-4408/133/03/04, nadto zaś stwierdził, że decyzja ta „nie może być wykonywana w całości” i zasądził od organu na rzecz skarżącej - Spółka jawna „J.” w S. kwotę 9 216 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania s ...
Zarzut naruszenia prawa materialnego można skutecznie zgłaszać wówczas, gdy ustalony w sprawie stan faktyczny, będący podstawą zaskarżonego orzeczenia, nie budzi wątpliwości. Prawidłowe rozstrzygnięcie sprawy, a więc właściwe zastosowanie przepisów art. 27c powoływanej ustawy podatkowej będzie zatem możliwe dopiero po ustaleniu w sposób prawidłowy stanu faktycznego przez organy podatkowe w zgodzie z zasadami postępowania wyrażonymi m.in. w art. 122 i 187 § 1 Ordynacji podatkowej.
Wyrokiem z dnia 17 października 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zbigniewa B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 marca 2003 r. w przedmiocie ulgi z tytułu nauki zawodu, uchylił zaskarżoną decyzję.
Uprzednio decyzją z dnia 20 grudnia 2002 r. Urząd Skarbowy w Rudzie Śląskiej odmówił przyznania Zbigniewowi B. ulgi w podatku d ...
1) Nie znajduje uzasadnienia zarzut dotyczący wadliwości decyzji odwoławczej - naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 O.p., bowiem decyzja ta zawiera: uzasadnienie faktyczne i prawne, wskazanie dowodów na których organ oparł ustalenia faktyczne, wyjaśnienie dlaczego nie przeprowadzono dalszych dowodów i wyjaśnienie z jakich przyczyn nie uwzględniono wskazanych przez stronę odliczeń darowizn od dochodu. 2) Wobec faktu, iż skarżący nie zarzucają niedostrzeżenia przez Sąd naruszenia przez organy zasady swobodnej oceny dowodów (art. 191 O.p.), pozwala na wyprowadzenie wniosku, że nie kwestionują tym samym, że materiał dowodowy zgromadzony w aktach pozwalał na ocenę, że skarżący nie dokonali darowizn na rzecz Oddziału Filialnego Stowarzyszenia... w K... oraz na rzecz Sanktuarium Maryjnego w G..., co powoduje, iż nie może zostać uwzględniony zarzut naruszenia art. 26 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 26 ust. 7 ustawy o pdof wskutek jego niezastosowania.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 października 2006 r. sygn. akt I SA/Bd 496/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Renaty C... i Mariusza A... na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 maja 2006 r. wydaną w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.
Powołanym aktem organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbow ...
1. W myśl art. 133 § 1 u.p.p.s.a., sąd wydaje wyrok na podstawie akt sprawy. Za naruszenie tego przepisu nie można zatem uznać, wbrew twierdzeniom autora skargi kasacyjnej, zaakceptowania przez Sąd w zaskarżonym wyroku, jako zgodnej z przepisami prawa, oceny materiału dowodowego oraz przyjęcia za prawidłowe ustaleń będących konsekwencją tej oceny. 2. Znaczenie zawartej w art. 122 Ordynacji podatkowej zasady prawdy obiektywnej realizowanej poprzez normy art. 187 § 1 tej ustawy, należy rozpatrywać z celem jej wprowadzenia, to jest ustaleniem przez organy podatkowe stanu faktycznego zgodnego ze stanem rzeczywistym. Jeżeli natomiast w konkretnym postępowaniu dokonanie ustaleń faktycznych wymaga współdziałania strony postępowania podatkowego, to brak takiego współdziałania wywołuje negatywne skutki prawne wynikające z uznania tych okoliczności faktycznych za nieuzasadnione. 3. Nie stanowi uchybienia normom zawartym w przepisach art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej odmowa uwzględnienia przez organ wniosków dowodowych składanych przez stronę postępowania, które w żaden sposób nie mogły przyczynić się do wyjaśnienia sprawy.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 października 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gl 255/06, oddalił skargę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością "S" (od 6 listopada 2006 roku "P" Sp. z o.o.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 grudnia 2005 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Zaskarżonym do sądu administracyjne ...
Uchylenie decyzji nastąpić może tylko w przypadku, gdy większość lub wszystkie fakty, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (wynikają z treści normy prawnej) musiałyby być wyjaśnione dopiero w postępowaniu odwoławczym (art. 233 § 2 O.p.).
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w sprawie o sygn. akt I SA/Bk 594/07 na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) oddalił skargę Anety S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 11 października 2 ...
Wykonanie ciążących na organie podatkowym obowiązków z uwagi na złożony charakter sprawy, konieczność wyjaśnienia wielu faktów, przeprowadzenia szeregu dowodów, w tym przede wszystkim dowodów innych niż dowody z dokumentów, może zatem być przyczyną przedłużenia postępowania ponad okres wskazany w art. 54 § 1 pkt 7 O.p. Jeżeli czynności te zajmowały odpowiednią ilość czasu i uzasadnione były z uwagi zawiłość sprawy i jej etap oraz z uwagi na konieczność respektowania uprawnień stron postępowania, to uznać należy, że przedłużenie postępowania nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 29 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w sprawie o sygn. akt I SA/Bk 609/07 na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) oddalił skargę K. - Spółki z o.o. w B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Białymsto ...
1